50 jaar VOP! Tien vragen aan…….. deel 2

Op 1 mei 2020 bestaat VOP 50 jaar. Je zult daar dit seizoen nog veel over horen en we gaan hier veel festiviteiten omtrent organiseren! Met enige regelmaat zullen we hier aandacht besteden aan club-iconen van toen en van nu door middel van de rubriek 50 jaar VOP: 10 vragen aan…… Na Marcel Faas is ere-lid en oud-voorzitter Peter Hayes aan de beurt.

Vraag 1: Kun je jezelf voorstellen?

Peter Hayes, 56 jaar, getrouwd met Monique, 1 dochter, Shanice 22 jr en 1 zoon Mike 14 jr. Ik werk al zo’n 37 jaar bij de Gemeente Amersfoort op diverse administraties, over 3 jaar heb ik mijn 40 jarig ambtsjubileum.

Mijn hobby’s zijn Muziek, Voetbal en Rommelmarkten draaien/organiseren.

Mijn voetbalverleden is als volgt: VVZA-Jeugd (1973-1979), Hooglanderveen (1980-1987), v.v. de Posthoorn (1987 t/m 1991) en v.v. VOP 1991 tot heden.

Zaalvoetbal: Bingo in Baarn (zwarte Competitie) Social United, Prodent, VVZA  en  GS’76.

Vraag 2: Hoe ben jij bij VOP betrokken (geweest)?

Ik ben in het seizoen 1990-1991 van de Posthoorn naar VOP gegaan via een toenmalige vriend van mij Ton Hoogeveen die er al voetbalde. Ik kwam in het 2^e elftal terecht, VOP had in die tijd maar 3 seniorenelftallen.

VOP was toen nog gehuisvest op het toenmalige terrein van de Paters van Don Bosco en was toen een hele kleine vereniging. Al gauw werd ik door Wim Boute sr die in het bestuur zat voor het bestuur gevraagd omdat ik voor VOP het Amersfoortse Kroegen Veldvoetbal had georganiseerd. Ik werd wedstrijdsecretaris, want die functie was nog niet vervuld. De jaren daarna heb ik het toernooi nog 5 jaar georganiseerd met Krijco als Sponsor en vele bekende kroegen uit Amersfoort. Voor hun was het die tijd het uitje van het jaar.

Na een aantal jaar kreeg ik in de gaten dat het op bestuursniveau intern niet goed zat en kwam ik erachter dat de club kampte met een schuld van 80.000 gulden, mede door wanbeleid van een bestuurslid. De club stond op de rand van de afgrond. Ik werd toen daarna voorzitter van VOP benoemd door de Paters van Don Bosco, op deze voorwaarde mocht VOP op het Complex blijven en de periode uitzitten om de achterstallige veldhuur te betalen.

Met weinig middelen en weinig leden ( 54) gingen we door en maakten we een financieel plan om binnen 10 jaar uit de schulden te komen, ik organiseerde vele toernooien en feestavonden, maar vooral de NKS Zomer Jeugdkampen bij VOP leverde ons veel geld  op , in de tussentijd 1996 kregen we van de Paters te horen dat het complex Don Bosco verkocht zou worden en kregen we twee jaar de tijd om een ander onderkomen te vinden. Ons geluk was, dat de wijk Vathorst werd gebouwd en daar een Zaterdag voetbalvereniging moest komen en ik me inschreef bij de gemeente met VOP om die zaterdag club te worden. Dit had wel vele haken en ogen want we moesten bewijzen dat we de jeugd konden opvangen daar.

Een belangrijk feit was dat het toenmalige Gemeentebestuur wist wie ik was en dat ik een man van mijn woorden was, Don Bosco konden wij nooit afbetalen in die paar jaar en werd onze schuld bij de paters (veldhuur) in 1998 dan ook Kwijtgescholden, daarna restte de schuld bij de Heineken Brouwerij en overige Instanties nog. Wim Boute sr en ik hebben zelf ook nog de club gesponsord die tijd en niet te vergeten Geert Bommezijn.

Met hulp van de FAAV (Federatie Amersfoortse Amateur Verenigingen), de heer Gerard Brundel, die voor ons bemiddelde, konden we bij de Honk en Softbal Vereniging BSC Quik terecht wat een kleine 10 jaar heeft geduurd, in die tijd kwamen Herman en Cecile Petten over van Cobu Boys met Ferdinand Koenen en Johan Pot en Joop de Wit met zijn jongens en werd er al gauw een jeugdcommissie geformeerd, Johan Pot werd door mij benoemd tot Jeugdvoorzitter en formeerden we twee jeugd elftallen met onze eigen kinderen en hielden we een jeugd dag op het toenmalige voetbalveld Metgensbleek wat een aantal jeugdleden opbracht, Metgensbleek was het veld waar we al onze wedstrijden speelden. Ook riep ik de VATHORSTCOMMISSIE in het leven, de Commissie die verantwoordelijk is geweest dat VOP de overgang naar VATHORST kon maken, hier zaten Herman Petten, Sjors Stuifzand en ik in. Zonder deze twee mensen was het nooit gelukt om VOP naar Vathorst te krijgen.

Op sportief gebied kwam Joop de Wit met een heel A-junioren team van Cobu Boys naar VOP toe en werden zij al gauw na twee jaar ons eerste elftal, nadat zij als 2^e elftal in hun eerste jaar een goed jaar draaide benoemde ik Joop het seizoen erna tot hoofdtrainer van VOP en met succes de jaren erna. Eigenlijk is dit weer de basis geweest van de successen de jaren erna op Vathorst met Wim de Haas.

Hierna trad ik af als voorzitter en nam Herman Petten het Stokje over, ik bleef nog wel actief in het bestuur als penningmeester, sponsorcommissie, oprichter van de club van 100 samen met Peter van Empelen en was ik ook nog trainer van diverse jeugd en seniorenteams (wat ik nu nog steeds doe) en ben ik coördinator lagere Senioren elftallen geweest.

Vraag 3: Wat is jouw absolute hoogtepunt in 50 jaar VOP?

Mijn hoogtepunten bij VOP zijn een aantal: Het wegsaneren van een schuld van 80.000 gulden in 9 jaar tijd. Het overleven van VOP bij BSC Quick, Dat mijn dochter op Metgensbleek samen met Marina Horseling weer de eerste twee meisjes waren die bij VOP gingen voetballen sinds de jaren’70. Het vertrouwen die ik kreeg als voorzitter van VOP van de toenmalige leden in de slechtste periode ooit die VOP heeft gekend. Het organiseren van het 25-jarig jubileum van VOP en als laatste het kampioenschap van mijn dochter in het meidenteam van Freek van Splunter in het seizoen 2011-2012.

Verder ben ik in het bezit van het VOP Archief met foto’s en krantenknipsels van toen en heden.

Vraag 4: Wat vind je het mooiste aan VOP als vereniging door de jaren heen?

De wilskracht om te overleven en door te gaan want we waren het lelijk eendje van de Amersfoortse Voetbalverenigingen, iedereen hoopte en dachten dat we ter ziele gingen. Ik ben zelf een jongen van de straat die nooit opgeeft en met de oude kern van VOP, allemaal doorzetters, is het ons gelukt.

Vraag 5: Waar ben je trots op?

Dat het mij is gelukt om het vertrouwen van de paters van Don Bosco en de Gemeente Amersfoort te winnen om VOP te laten voortbestaan en dit met beperkte middelen ook gelukt is, en dat ik Voorzitter/Penningmeester van VOP ben geweest in de moeilijkste tijd ooit en dat het mij gelukt is VOP-schulden vrij te maken en naar Vathorst te brengen met de Vathorstcommissie.

Vraag 6: Hoe zie jij de toekomst van VOP?

Hoe ik de toekomst van VOP Zie: In deze wijk zullen er altijd leden bijkomen dus over het voortbestaan maak ik mij geen zorgen, Op sportief gebied moet er wel wat gebeuren en met name om VOP 1 naar een hoger niveau te brengen.  Bestuurlijk gezien vind ik dat er om de twee of drie jaar een compleet nieuw bestuur gekozen moet worden met nieuwe frisse ideeën, conform de Statuten van VOP en dat bestuurders er niet te lang moeten zitten zoals ik gedaan heb.

Vraag 7: Welke persoon staat jou het meeste bij in de 50-jarige historie van VOP en waarom?

Dat is er maar eentje, de man die mij gevraagd heeft om Bestuurslid van VOP te worden in 1992, Wijlen Wim Boute sr, mijn vriend en maatje bij VOP, door hem bestaat VOP nog.

Vraag 8: Wat is het leukste / grappigste wat je meegemaakt heb?

Het grappigste wat ik heb meegemaakt zijn twee momenten;  de eerste is dat de Paters van Don Bosco onze Propaan Gastank zo’n 1000 liter lieten bijvullen in plaats die van hunzelf, scheelde ons toch weer honderden guldens in die tijd, Het tweede moment is dat iemand een rommelmarkt bij VOP zou organiseren, als bestuur hadden wij hier reclame voor gemaakt, op het laatste moment haakte die persoon af maar vergat in de media de rommelmarkt af te zeggen en een bordje bij de ingang te plaatsen dat de Rommelmarkt niet doorging. Maandags belde een boze Gerard Bal mij (toenmalige directeur van Don Bosco) dat de Paters een klacht hadden ingediend omdat zij de gehele zondag al het vele volk moesten vertellen dat er geen rommelmarkt was.

Vraag 9: Als je VOP vergelijkt met de periode voor en na de verhuizing naar vathorst wat zie je dan voor verschillen?

Voor mij zijn dat twee verhuizingen geweest van Don Bosco naar BSC Quick toe en van BSC Quick naar Vathorst toe. Ik zal ze beiden toelichten; bij de eerste verhuizing heb ik het over verhuizen van VOP samen met mijn broertje gedaan die een aanhanger geregeld had en gingen we van een eigen kantine met een lek dak naar een droge stenen kantine in beheer bij BSC Quick. Daar moesten we de kantine omzet via een verdeelsleutel verdienen en waren we altijd afhankelijk van het bestuur van de BSC Quick en moesten we ons nu houden aan regeltjes terwijl we op Don Bosco van niemand last hadden.

De tweede verhuizing deden we met meer mensen Zoals Herman en Cecile Petten en ging het gestructureerder en georganiseerder en gingen we van een Kantine in Beheer naar eindelijk weer een eigen Kantine toe.

Het verschil is omdat het gedwongen verhuizingen waren en in die tijd bijna geen geld was, we ons niet konden ontplooien als een volwaardige Amersfoortse Voetbalvereniging, na de 2e verhuizing zijn we gaan groeien en kregen we het wat financiële breder en zijn we een stabiele volwaardige Amersfoortse Voetbalvereniging geworden.

Vraag 10: Is er nog iets wat jezelf kwijt wilt over 50 jaar VOP dat niet gevraagd is?

Ik bedank jullie dat ik voor alle leden van VOP die uit Vathorst en overige wijken komen en die de geschiedenis van VOP niet kennen, mijn eigen verhaal mocht vertellen hoe ik in de afgelopen 29 jaar VOP beleefd hebt nadat ik mij had aangemeld als Spelend lid. Verder ben ik door Marcel Faas, die na Herman Petten voorzitter van VOP werd, tot erelid van de club uitgeroepen. Ik draag dan ook altijd mijn “Vriend van VOP” gouden Voetbal Amulet aan mijn gouden ketting die ik van wijlen Wim Boute sr namens de v.v. VOP  kreeg uitgereikt bij het 30-jarig Jubileum van de Club. Deze gouden voetbal Amulet werd toendertijd uitgereikt aan bijzondere VOP leden die wat speciaals voor de club betekenden, waar ik er dus eentje van ben, er zijn er geloof ik 6 uitgereikt, Deze gouden Voetbal hanger zal ik tot aan mijn dood dragen. Verder feliciteer ik een iedereen die VOP een warm Hart toedraagt met het behalen van het 50 jarig bestaan van onze club en hoop ik op een mooi groot feest zoals wij tijdens het 25 jarig jubileum hebben gedaan en dat VOP ooit zijn 100 jarig jubileum mag halen, mijn kinderen en kleinkinderen  zullen er dan namens mij bij zijn.

Wie zou ook de tien vragen aan….. moeten beantwoorden

Dat zijn er vier. Helaas kan mijn maatje en vriend Wijlen Wim Boute sr de man die mij in het bestuur van VOP heeft gehaald mijn verhaal niet meer bevestigen, maar ik weet zeker dat hij hoog in de hemel mij een dikke knipoog zal geven.

Michael van Vulpen,  Pieter de Wilde en Joop de Wit.