Op 1 mei 2020 bestaat VOP 50 jaar. Je zult daar dit seizoen nog veel over horen en we gaan hier veel festiviteiten omtrent organiseren! Met enige regelmaat zullen we hier aandacht besteden aan club-iconen van toen en van nu door middel van de rubriek 50 jaar VOP: 10 vragen aan…… deze keer zijn de 10 vragen gesteld aan Natascha van Dinten.
Vraag 1: Kun je jezelf voorstellen?
Ik ben Natascha van Dinten, 47 jaar en kom uit Amersfoort. Ik woon samen met mijn twee zoons Fabrizio en Alessio. Mijn vriend Casper Vuijk is lid van de “oude garde” van VOP. In het dagelijks leven werk ik bij een bedrijf wat terrasverwarming en zonnepanelen verkoopt. Daarnaast heb ik nog een hobby-matige job als nagelstyliste en dat doe ik vanaf huis.
Vraag 2: Hoe ben jij bij VOP betrokken (geweest)?
In 2007 is Fabrizio (mijn oudste) gaan voetballen bij de F-jes als 6 jarig jongetje. Al snel begon het bij mij ook weer te kriebelen het voetballen en ben ik langzamerhand betrokken geraakt bij de trainingen. Toen Alessio ook begon als kabouter bij VOP was ik al snel helemaal om en ben de oudste kabouters gaan trainen en zo werd de toenmalige F4 geboren. Dit bleek een topteam te worden. Zo ben ik ook meegegroeid als trainster naar de E-pupillen waardoor ik op een gegeven moment elke dinsdag en donderdag van 17 tot 20 uur op het veld stond training te geven aan allerlei teams.
Ergens in maart/april 2013 vroeg de toenmalige voorzitter Marcel Faas aan mij, nou eigenlijk drong hij het me min of meer op, om mee te doen met een selectie van Amersfoortse dames tegen FC Utrecht dames als zijnde een promotie voor het Amersfoortse vrouwenvoetbal. Ik moest en zou meedoen van hem ondanks dat ik 12 jaar niet zelf gevoetbald had. Ik ben toen gaan trainen als een malle en heb de selectie bereikt. Gespeeld tegen FC Utrecht dames. En sindsdien niet meer willen stoppen met voetballen. Nu speel ik nog steeds bij de VOP Vrouwen
Vraag 3: Wat is jouw absolute hoogtepunt in 50 jaar VOP?
De wedstrijd die ik zelf mocht spelen met de selectie Amersfoortse vrouwen namens VOP (met Berber en Latisha) tegen FC Utrecht en de kampioenschappen van de E1 samen met Maikel Achterkamp.
Vraag 4: Wat vind je het mooiste aan VOP als vereniging door de jaren heen?
Het mooiste aan VOP is altijd de gezelligheid. Iedereen komt om een lekker potje te voetballen of voetbal te kijken maar daarnaast is er ook een goede derde helft waarin iedereen samen komt.
Vraag 5: waar ben je trots op?
Het meest trots ben ik op meerdere dingen. Op het vrouwenteam wat 5 jaar geleden werd opgericht uit de meiden A en nieuwe dames. De vaste kern met daaromheen altijd weer komende en gaande dames. Maar toch wel ook trots hoe Berber Winter en ik de peuter afdeling hebben opgezet vier jaar geleden. Een daverend succes wat succes blijft door de grandioze inzet van vele vrijwilligers die we elke keer weten te strikken. Op een zaterdag peutervoetbal is het toch wenselijk dat er minstens 8 trainers staan en allemaal vrijwillig of voor hun maatschappelijke stage.
Ook ben ik trots op wat mij vorige week tijdens de ALV is overkomen. Ik werd benoemd tot Lid van Verdienste. Trots.
Vraag 6: Hoe zie jij de toekomst van VOP?
Een lastige vraag…. Ik zie of ik hoop….Voor een rooskleurige toekomst van VOP zullen er nog veel acties moeten komen. Ik heb daar geen twijfels over alleen zou er meer hulp nodig zijn. De mensen die nu de kar aan het trekken zijn hebben hulp nodig. Een beetje meer positiviteit zou ook wenselijk zijn. We zijn tot grote hoogtes gestegen en zijn ook keihard gevallen, we krabbelen nu weer op en hoop dat die trend zich voort gaat zetten.
Vraag 7:Welke persoon staat jou het meeste bij in de 50-jarige historie van VOP en waarom?
Dan zeg ik toch Marcel Faas. Voormalig voorzitter. Hij heeft (net als menig ander ook) hart, ziel en zaligheid in de club gestoken. Maar waarom ik hem persoonlijk eruit pik is omdat hij me weer aan het voetballen heeft gekregen waar ik zo geen spijt van heb.
Vraag 8:Wat is het leukste / grappigste wat je meegemaakt heb?
Ik heb heel hard moeten lachen om een aantal kabouters die ik training heb gegeven. Ik wilde partij met hen gaan doen maar ben eerst gaan uitleggen en vragen hoe zij het “partijtje” spelen zien. Ik heb daarin een aantal vragen gesteld omdat ik wil dat kinderen begrijpen waarom ze dingen doen. De antwoorden waren geweldig en echte kinderlogica. Deze vragen stelde ik aan de kinderen (4 en 5 jaar oud)
1e vraag: Wat moet je doen met voetballen à scoren juf!
2e vraag: Hoe scoor je dan àNou gewoon vanaf de middellijn schieten in het goal
3e vraag: Als je voetbalt doe dat dan alleen? Ja juf je dribbelt zo langs iedereen en dan schiet je op ’t goal
4e en laatste vraag: Waarom zit je in een team met meerdere kinderen? Nou simpel juf als er dan iemand moe is of geblesseerd is heb je er nog een paar over.
Dat is toch geniaal. En de dankbaarheid erna. De juf kreeg altijd knuffels aan het einde van de training.
Vraag 9: Wat is het meest veranderd sinds je bij VOP actief bent?
Natuurlijk de kantine en de entourage. Toen ik als ouder bij VOP kwam stond de “bouwkeet” zijnde kantine er nog en was VOP eigenlijk twee verenigingen. De jeugd die groeide en groeide en die alleen met hun ouders in de morgen op VOP te bekennen waren en de senioren die er alleen in de middag waren. Contact tussen de jeugdafdeling en senioren was er zo goed als niet.
Vraag 10: Is er nog iets wat jezelf kwijt wilt over 50 jaar VOP dat niet gevraagd is?
Ik zeg laten we er met zijn allen een super leuk gezellig en sportief feest van maken en dit zien als een positieve vibe voor de toekomst!
Wie zou ook de tien vragen aan….. moeten beantwoorden?
Yannick de Vries en Casper Vuijk
