Er wordt veel gepraat binnen een vereniging, ook binnen VOP. Vaak is dat goed, soms uit dit zich ook in mindere zaken. Communicatie binnen een vereniging is het moeilijkste wat er is. Met name wanneer er verschillende belangen (lijken) te spelen, want óók dat is niet altijd helder.
Je zou zeggen dat iedereen handelt in het belang van alle leden, maar dat is natuurlijk in praktijk niet altijd helemaal de waarheid. Iedereen heeft ook een individueel belang en ook een individuele visie. Laten we helder zijn dat wij als vereniging altijd naar het totaalplaatje moeten kijken en dat ook altijd zullen blijven doen. Daarnaast zullen we altijd in overleg met elkaar de belangen van een individu goed afwegen. Immers als iedereen het er mee eens is en goede afspraken gemaakt worden, is er veel mogelijk. Zelfs méér dan je in eerste instantie zou denken……..
Toch zie je dat overleggen nog wel eens moeilijk is. Emoties of ‘principes’ bij ouders, vrijwilligers nemen nog wel eens de overhand. Dreigen met stoppen is dan vaak een reactie, echter heel constructief is dat niet en wie is er dan bij gebaat en waarom ben je er dan aan begonnen? Volgens mij doen we het voor de spelende leden, vaak kinderen. Bij alle zaken die we willen veranderen dienen ZIJ centraal te staan waarbij het vereningsbelang (Alle leden/ kinderen) in eerste instantie prefereert boven het individuele belang. Een vereniging (de naam zegt het al) hoort dat ook te doen, daarnaast is voetbal natuurlijk een TEAM-sport, dus het TEAM is daar ook onderdeel van. Dat wil niet zeggen dat er totaal geen ruimte is voor overleg of flexibiliteit. Als iederéén nu eens bij veranderingen uitgaat van win-win situaties, dan wordt er nooit iemand teleurgesteld. Ga je echter alleen voor eigen belang dan gaat dit vaak ten koste van andere belangen. Uiteindelijk mag je dan soms blij zijn met een compromis, maar vaak zijn er dan alleen maar verliezers.
Kortom, alleen praatjes voor jezelf vullen geen gaatjes, je moet méér doen dan alleen maar praten voor jezelf:
Maar wát moet je dan doen? Communiceren, praten, open staan voor elkaar, duidelijke afspraken maken met elkaar én deze ook nakomen en win-win (vereniging, team én individu) voor ogen houden. Met deze mindset lukt het namelijk om begrip voor elkaar te houden, respectvol te zijn én het beste voor alle leden/ kinderen, team en individu, te bewerkstelligen. Ook ouders spelen een belangrijke rol hierin. Wees betrokken, maar wees ook terughoudend naar kinderen toe als er nog geen beslissingen definitief zijn, dan wordt er ook niemand teleurgesteld.
Voor de winterstop presenteerde het jeugdbestuur al het “Jeugdbeleidsplan 2.0” aan de trainers/ leiders. Een logisch verhaal met enthousiaste feedback. Daarvoor moet er echter nog wel wat veranderen. Als vereniging wil je verder presteren en groeien (investeren in kwaliteit), maar een verandering gaat niet over één nacht ijs, we zijn immers Trump niet. We werken gestaag naar komend seizoen toe, waarin we dit willen effectueren. Ook hier staan de leden/ kinderen centraal in combinatie met doorgroeien in kwaliteit en plezier. Win-Win toch?
